Tijdens de afgelopen kerstvakantie hebben wij twee maal een nachtje geboekt in een hotel in Luchon. Het is een bijzonder levendig plaatsje van waaruit je vele activiteiten kunt ondernemen, zoals skiën en ontelbare prachtige wandelingen maken. Luchon ligt ongeveer 44 km ten zuiden van St. Gaudens en is met de auto vanuit Daumazan in anderhalf uur te bereiken.
We hebben een familiehotel gevonden, Les Deux Nations, wat heel goed beviel. Half pension - kamer met douche, wc en tv - kost per persoon ca. FF 210,--. Het hotel ligt ongeveer honderd meter van de "eitjeslift" · naar het skigebied Luchon-Superbagneres . We hadden de eerste keer pech dat slechts drie pistes open waren. Dus de volgende dag, met een stralend blauwe lucht, zijn we gaan wandelen in de omgeving van Portait de Luchon. Niets is zo mooi als een zonnetje in combinatie met sneeuw, zo af en toe grazend wild in de verte en ruisende beekjes.

Vlak voordat we Portait de Luchon hadden bereikt, ontdekten wij een groot skigebied. Navraag leerde ons, dat het ging om het skigebied Peyragudes, 15 km van Luchon en met op dat moment 17 open pistes (van de 36). Dat was de reden dat wij de volgende week nog eens een nachtje in "Les Deux Nations" doorbrachten.

Na de geslaagde bridge-drive op de eerste dag van het nieuwe jaar, togen wij de volgende ochtend vroeg wederom naar Luchon. Nu bleken Joost en Albert Pennings ook voor die nacht te hebben geboekt. We spraken af om op elkaar te wachten en gezamenlijk te gaan skiën in Peyragudes, omdat we dat gebied nog niet bekeken hadden. Een prachtig en afwisselend skigebied met 36 pistes. 's-Ochtends begon het skiën met mist en slecht zicht, maar na een uurtje brak de zon door. Er lag volop sneeuw en de pistes lagen er schitterend bij. We hadden de indruk dat het gebied wat beschutter ligt dan Ax-Bonascre. Misschien nog belangrijker zijn de goede en gezellige eettentjes. Albert heeft de crêpes 's-middags geproefd, terwijl wij nog aan het skiën waren. Na afloop nog even wat drinken met z'n allen en hopen dat het morgen weer een mooie dag is.

De volgende dag regent het in Luchon, met z'n vieren weer naar Peyragudes. Sneeuwkettingen bleken onontbeerlijk te zijn. Na een barre klim zijn we dan eindelijk boven om te ontdekken dat alleen het onderste deel van het skigebied open is. Te zware sneeuwval vinden wij en aanvaarden, na eerst wat gegeten te hebben, de terugtocht. Na twee lange uren met zweet in de handen komen we terug in Luchon.